Wente gaat graag mee

Gisterochtend nog een klein rondje gaan handpaarden, mét actioncamera, die ik blijkbaar heel scheef en raar had vastgemaakt want er was haast geen paard te zien Ik wacht... Het ritje was wel spectaculair, overal waren paardetende gevallen bomen door de storm, zelfs Bailey keek de ogen onder z'n voorlok vandaan wink Wente had een interne strijd tussen haar maag en haar hoofd; al die takken waren dan wel eng, maar ondanks dat groeit er wel groen aan. En groen = eetbaar. Paar keer halve bomen uit haar mond gepeuterd, omdat het toch niet heel praktisch bleek om drie meter hout tussen acht paardenbenen aan te sleuren. En zo graag gaat Wente mee op pad