Het hafmeisje had een weekje vakantie, want wellicht was ze moe van al die nieuwe indrukken van de laatste tijd.
Haar vakantie duurde al twee hele dagen.
Ik riep de pony's.
Hafmeisje kwam toeterend en galopperend, met in haar kielzog een dravende Bailey.
Echt.
Ik herhaal het nog eens.
Een dravende Bailey.
Ik was vandaag wel heel populair.
Tijdens het opzadelen van de Fjordmeneer bleef Wente aan het hek staat toeteren.
'Huuuhuuuhuuhu!'
Hoopvol drentelend bleef ze aan het draadje staan.
Wente hinnikte naar mij.
Bailey hinnikte naar Wente.
En Wente naar Bailey.
Goed.
Daar viel niets tegenin te brengen.
We gingen met z'n drietjes.
Twee prethoofden in het bos.
Vier oortjes naar voren, en maar briesen.
En braaf, die twee.
Och, zo fijn.
Heerlijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten