Net op pad met de pony's kwamen we een colonne paarden van de nabijgelegen manege tegen, direct gevolgd
door zes gigantische landbouwvoertuigen die nét langs ons moesten rijden omdat het graan van het land moest.
In dat graan stonden mannen met bouwvakkersdecoleté's van flink formaat, uiteraard hét moment voor Wente
om eens rustig stil te gaan staan staren.
Weer op gang zagen we minishetlanders. Monsters zijn het, volgens de pony's. Toen er één brieste voelde ik Bailey
haast rillen en sprong Wente letterlijk met vier hoeven tegelijk van de grond.
Na afgesneden te worden door een aantal mountainbikers en omcirkeld te zijn door loslopende honden kwamen
we dan het engste van de dag tegen.
Een ballon.
Aan een boom gebonden.
Maar die pony's van mij... ik vind ze dapper
Geen opmerkingen:
Een reactie posten