Vier jaar met allerstoerste Bailey

Vier jaar met mijn allerstoerste fjordenman!
Deze week is het vier jaar geleden dat Bailey hier kwam. 
Ik heb een overzicht gemaakt van de afgelopen jaren. 

De eerste winter bij mij. Bailey maakte nieuwe vrienden, we maakten lange wandelingen en deden veel grondwerk om elkaar beter te leren kennen.

2010 was een jaar van nieuwe dingen leren. Ik pakte het rijden met hem op, we vierden zijn vijfde verjaardag en begonnen met het maken van buitenritjes, iets dat Bailey (ondanks al z'n stoerheid) helemaal niet oké vond. 

Met veel geduld, hele kleine stapjes maken en ontzettend veel oefenen viel dan toch het kwartje; buiten was gaaf! De kilometers werden uitgebouwd en in 2011 reden we onze eerste endurance wedstrijd.

En hoe fijn is het om zo samen op pad te gaan, met de Veluwe als achtertuin. Genieten!

2012 was al net zo genieten. Samen op pad, vriend op de mountainbike en ik op Bailey.
Eén van de hoogtepunten was toch ook wel de fjordencross waar we aan meededen. Bleek ik toch een heuse crosspony te hebben zeg, hij vond het geweldig! 

Afgelopen jaar was een geweldig jaar.
Begin dit jaar was het begin van ons Parelli-avontuur, ik besloot alles om te gooien en ben intensief
aan de slag gegaan.. Daardoor zijn we ontzettend naar elkaar toegegroeid, nog meer dan daarvoor! 

We deden vanalles, maakten dagtochten en deden mee aan een TREC-cursus, maar de grootste verandering was natuurlijk de komst van Wente. 
Na even aftasten en een periode van jaloezie onderling zijn die twee van mij nu echt onafscheidelijk.
Bailey voelt zich heel verantwoordelijk en past echt op haar, geweldig is dat. 

Ik ben ontzettend trots op mijn knappe fjordenman, die van (ook al wel stoer) puppypaard nu echt een stoere beer is geworden met verantwoordelijkheidsgevoel, een maatje waar ik altijd op kan rekenen en voor wie niets te gek is, en hoop dat we ook volgend jaar weer vanallerlei leuke dingen gaan beleven