Vandaag weer op pad, zomertochtje onder de bomen.
Toen Bailey opgezadeld op het erf stond en ik Wente riep of ze mee ging, riep Bailey met me mee. loveyou
Onderweg was het een heel vakantiespektakel met diverse typische zomer-taferelen, die gelukkig heel gedoseerd langskwamen.
We passeerden vandaag een ronkende motor, een onopgevoede hond, een rij campinggasten inclusief caravans en paarse krokodillen, een klappend klaphekje, een luid ademende hardloper met alleen een sportbroek (och, het was geen gezicht) en een huifkar met 2 pony's ervoor met 30 mensen die 'oh' en 'ah' riepen.
Het engste dat Bailey vandaag zag was een afgewaaide tak. Wente gooide even de ankers uit bij het zien van de huifkar, maar toen Bailey en ik niet reageerden en haar gewoon lieten kijken accepteerde ze het maar gewoon ('het zal er wel bijhoren') en liep ze zo weer mee.
Wie had dat nu gedacht. Wervelwind Hafmeisje die zomaar dwars door een compleet vakantieboek draaft alsof het niets is, naast de altijd-stoere Fjordmeneer met z'n coupe soleil.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten