woensdag 10 april 2013

Een gewone doordeweekse middag

Laatst las ik ergens een stukje van een boswachter. De titel was 'Waar zijn toch die wilde zwijnen?' Of iets in die trand.
Hoera! Eindelijk een gelijkgestemde dacht ik. Want ik vraag me dat vaak af. Waar nu toch die zwijnen zijn. In al mijn jaren Veluwe heb ik er nog nooit ééntje gezien. Dat vind ik toch vreemd.
Helaas kon het boswachterstukje me ook niet helpen. Dat ging namelijk over het geduld dat je moet hebben om wild te zien. Dat de Veluwe geen dierentuin is waar het wild voor je neus in een bonte parade langs komt, op gezette tijden. Dat vroeg of juist laat op de dag de beste wildspot-tijden zijn, want dat overdag de dieren zich schuilhouden.
Iemand heeft blijkbaar verzuimd dit ook aan het grofwild zelf te vertellen.
Op een doodnormale doordeweekse middag deze week zagen ik en de fjordmeneer 20 springende hindes, vier langsrennende moeflonrammen en zijn we vervolgens uitgebreid nagestaard door vijf gigantische edelhertheren. Van bijzonder dichtbij. Geduld had ik er niet eens voor hoeven hebben.
Daar kan geen dierentuin tegenop.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten