Bailey gaf me vandaag een kadootje.
Of eigenlijk moet ik zeggen, een enorm kado.
Hij stelde voor om te gaan spelen.
Ik had geen plannen, ik vond het prima. Spelen.
Aan de 22ft. lijn liet hij direct weten dat die lijn niet was wat hij bedoelde.
Een gekke sprong, een vragende blik. Duidelijk.
Het halstertje ging af.
En we speelden.
No strings attached.
En alles ging vanzelf.
Bailey was zo gemotiveerd, zo gefocussed,liep erbij alsof hij de hengstenshow van vorige week toevallig gemist had omdat hij iets anders te doen had gehad.
Zoals met mij spelen.
Dat ook hij zich goed voelde bij Parelli wist ik al, dat we groeiden ook.
Maar vandaag vielen alle losse stukjes in één klap op hun plek.
Genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten